De Argentijnen hebben, door het verleden, totaal geen vertrouwen in de banken. Ze bewaren hun geld liever contant in huis. Hiermee lopen ze het risico dat het gestolen wordt of als er brand uitbreekt gaat alles in vlammen op. Toch verkiezen ze deze optie boven het geld op de bank te zetten. In de volgende alinea’s leg ik uit waarom..

De reden

Tijdens de economische crisis, die in 1999 in Argentinië begon, daalde de waarde van de Argentijnse peso enorm. In 2001 werd Argentinië failliet verklaard en de internationale beleggers en crediteuren haalden hun geld weg uit Argentinië. De Argentijnen wilden massaal hun Argentijnse peso’s van hun bankrekening halen en wisselen voor de stabiele Amerikaanse dollar. De overheid greep in dmv ‘El Corralito’. ‘El Corralito’ hield in dat het geld dat de mensen op de bank hadden staan bevroren zou worden voor twaalf maanden. Het was slechts mogelijk om kleine bedragen op te nemen (250 Argentijnse peso’s per week, wat in 2001, nog 250 Amerikaanse dollars was). Doordat de waarde van de Argentijnse peso elke dag daalde zijn veel Argentijnen, vooral van de midden klasse, veel geld verloren. Natuurlijk braken hierdoor veel protesten uit maar dat bracht geen verandering. Sindsdien zijn de Argentijnen het vertrouwen in de banken kwijt en bewaren ze hun geld in huis of een gehuurde kluis.

Veel Argentijnen zijn een groot deel van hun spaargeld verloren door dit schandaal. De Argentijnen die ik ken zullen nooit meer geld op een bankrekening zetten. De meerderheid bewaart zijn spaargeld, ouderwets, in huis. De Argentijnse peso is vandaag de dag, meer dan een decennia na de crisis,  nog altijd onstabiel en daarom probeert de Argentijn dollars te sparen (lees ook: Je euro’s zijn het dubbele waard).

Inbraken

Bijna iedereen heeft zijn spaargeld in huis en zoals je kan raden heeft dit vele inbraken als gevolg. Naast de inbraken is er ook een ander misdrijf dat vaak gepleegd wordt. Dit misdrijf wordt meestal gepleegd in groepsverband. Ze bellen s’nachts naar de huistelefoon. Een vrouwenstem schreeuwt: “Mama, help!”, hierna neemt een mannenstem het over die zegt dat ze haar- of zijn dochter hebben. Hierna volgen instructies over een geld bedrag dat afgeleverd moet worden, meestal in een container om de hoek. Ophangen en daarna hun dochter opbellen kan niet. Het is in Argentinië namelijk zo (misschien in Nederland ook wel maar weet ik eigenlijk niet) dat als je via de vaste lijn belt, ophangt en weer wilt bellen je met de andere verbinding verbonden blijft als ze niet hebben opgehangen. Dit is veel over het nieuws geweest waardoor de mensen wel weten van deze bende maar toch zijn er ook veel mensen ‘ingetrapt’.

Hoe betalen de Argentijnen?
Toch zie je de Argentijnen overal met hun creditcard betalen. Dat gaat als volgt: elke maand komt er een factuur binnen met alles wat er betaald moet worden. Met deze factuur gaan ze vervolgens naar de zogeheten ‘PagoFacil’ ‘RapiPago’ . Deze ‘PagoFacil’ en ‘RapiPago’ zijn gevestigd in verschillende kiosk en winkels. De mensen betalen en krijgen het bonnetje aan hun factuur geniet. De kiosk en winkels die deze service aanbieden krijgen als vergoeding een klein geld bedrag, maar ze doen het vooral omdat ze hiermee extra klanten aantrekken.