De scholen zijn weer begonnen in Argentinië. Mijn neefje en nichtje gaan naar groep één en zijn dol enthousiast. Maart is als de maand september in Nederland, na de lange zomervakantie beginnen de scholen weer. Het schoolsysteem is hier iets anders dan in Nederland en daar zal ik in dit artikel meer op in gaan.

Hieronder geef ik meer uitleg over de structuur van het nationale onderwijssysteem en het verschil tussen het publieke en privé onderwijs in de hoofdstad Buenos Aires. Het onderwijs is namelijk anders dan in andere provincies, die onderling ook weer van elkaar verschillen.

De basisschool

Sinds 2014 is het verplicht voor vierjarige om naar school te gaan, hiervoor was de minimale leeftijd zes jaar. Van drie tot vijf jaar gaan de kinderen net als in Nederland naar de peuterspeelzaal. Hierna beginnen ze aan de basisschool, die zeven groepen heeft. De peuterspeelzaal en de basisschool hebben hetzelfde aantal groepen als in het Nederlandse systeem (in Argentinië noemen ze groepen grados). De leeftijden waarin een kind naar de basisschool gaat is normaal van 6/7 tot 12/13 jaar. De schooltijden voor de basisschool zijn meestal van 8 – 12.15 en van 13.00 – 17.15, sommige scholen hebben de optie om op school te lunchen (tegen betaling). Net als in Nederland zijn er steeds meer basisscholen die ook na schoolse opvang aanbieden.

De middelbare school

Het is verplicht, net als in Nederland, om minstens de middelbare school af te maken. In totaal duurt de middelbare school, in Buenos Aires, 7 jaar. De eerste drie jaar zijn hetzelfde voor iedereen, daarna kunnen de scholieren een studierichting kiezen. De middelbare scholen hebben een, van de overheid gekregen, programma waar ze zich aan moeten houden. Hiernaast blijven er uren over die de scholen zelf mogen invullen bijvoorbeeld; technisch gerichte lessen of meer economische. Dit geeft elke middelbare school de mogelijkheid zich te onderscheiden van andere, eigenlijk ook weer net als in Nederland. Ook zijn er in Argentinië middelbare scholen die alleen voor jongens of meisjes zijn, zoals je je kan voorstellen zijn de middelbare scholen voor de jongens meer op het technische gericht en die van de meisjes op het huishouden.

De universiteit

Het schoolsysteem in Argentinië is één van de meest ontwikkelde in Latijns Amerika. Daarnaast zijn de meeste universiteiten goed aangeschreven. Toen ik op uitwisseling was waren er veel Colombianen, en vele andere Zuid-Amerikanen, die naar Argentinië kwamen om een publieke studie van goed niveau te kunnen volgen. Argentinië is het enige Zuid-Amerikaanse land waar de publieke universitaire studies gratis zijn. Veel Argentijnse studenten trekken naar de grote steden, met als populairste: Buenos Aires. Dit omdat hier de universiteiten een goede naam hebben en omdat hier alle opleidingen te vinden zijn, sommige zijn bijvoorbeeld niet te vinden in de kleinere steden.

Over het algemeen nemen opleidingen minstens vier jaar in beslag. Alle openbare en particuliere universiteiten die door CONEAU zijn goedgekeurd, bieden programma’s die academische en professionele diploma’s geven aan de afgestudeerde, hiermee worden ze beschouwd als een expert op een specifiek gebied, bijvoorbeeld een afgestudeerde in Architectuur.

Verschil tussen publieke en privé scholen

Het publieke onderwijs is gratis zowel de primaire, secundaire en universitaire niveaus. Hier moeten de scholieren wel zelf hun boeken en vervoer betalen. Privéonderwijs wordt soms in het basis- en voortgezet onderwijs deels vergoed, al gebeurd dat maar heel zelden. Het grootste verschil tussen het publieke en privé onderwijs is dat er in het publieke onderwijs vele stakingen voor komen. Zo hebben de publieke scholen vaak stakingen van de leraren en zijn er geen scholen, zo had het basisonderwijs vorig jaar één maand geen les, de onderwijzers staakten voor een hoger salaris. Ook hebben de privé scholen altijd uniformen en de publieke scholen een witte jas (guarda polvo genoemd) die ze over de kleding aan moeten doen. Weetje: als de publieke scholieren deze witte jas aan hebben krijgen ze korting in het openbaar vervoer.